Termin dysmenorrhoea odnosi się do zaburzeń miesiączkowania w ogóle, ale jest powszechnie używany w odniesieniu do bólu w podbrzuszu, który poprzedza lub towarzyszy miesiączce. Zwykle utrzymuje się przez 2 do 3 dni.
Ból menstruacyjny dotyka od 50% do 80% płodnych kobiet, w zależności od grupy wiekowej. Spośród nich od 5% do 15% kobiet jest na tyle dotkniętych chorobą, że musi zmodyfikować swoje codzienne czynności (przymusowy odpoczynek, nieobecność w szkole lub pracy).
Menstruacja jest często bolesna w późnym okresie dojrzewania i w latach poprzedzających menopauzę, ponieważ są to okresy wahań hormonalnych. Ból w tych okresach życia nie jest zwykle powodem do niepokoju i nie maskuje żadnych ukrytych zaburzeń ginekologicznych. U nastolatek ból zmniejsza się z upływem lat i często ustępuje po pierwszej ciąży. Jeśli są one bardzo intensywne i utrzymują się po krwawieniu, mogą wskazywać na endometriozę.
Kiedy należy szukać pomocy?
- Kiedy menstruacji towarzyszy obezwładniający ból, który zmienia jakość życia;
- Gdy u kobiet, które miesiączkują od kilku lat, skurcze menstruacyjne nasilają się lub towarzyszy im menorrhagia (nadmierne krwawienie miesiączkowe) lub nietypowe krwawienie międzymiesiączkowe.
Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli bólowi menstruacyjnemu towarzyszy lub poprzedza gorączka lub nieprawidłowa wydzielina z pochwy.
Możliwe powikłania
W zdecydowanej większości przypadków dysmenorrhoea nie ma żadnych konsekwencji poza niedogodnościami związanymi z bólem. Gdy ból jest szczególnie intensywny, powtarzający się i nie dający się uśmierzyć, może prowadzić do cierpienia psychicznego, a czasem nawet do depresji.
Ważne jest jednak, aby leczyć zaburzenia ginekologiczne, które powodują dysmenorrhoea, aby zapobiec pogorszeniu się sytuacji.
Co jest przyczyną bólu menstruacyjnego?
Ból w podbrzuszu lub dolnej części pleców jest związany ze skurczami macicy. Jeśli nie doszło do ciąży, a jajeczko nie zostało zapłodnione, jajniki nagle przestają produkować estrogen i progesteron. Wywołuje to skurcze macicy, które powodują wydalenie endometrium (śluzowej wyściółki macicy) i krwi. U niektórych kobiet macica kurczy się bardziej intensywnie. Jest to główna przyczyna bólów menstruacyjnych. Powodem tego jest nadprodukcja prostaglandyn, substancji wydzielanych m.in. przez endometrium, które wywołują skurcze. (Prostaglandyny działają również na mięśnie inne niż macicy, co wyjaśnia dyskomfort, który może towarzyszyć dysmenorrhoea: nudności, wymioty, bóle głowy).
Co więcej, odczuwanie skurczów różni się znacznie w zależności od kobiety. Niektóre będą czuły, że ich brzuch jest nieco bardziej wrażliwy, inne będą odczuwały ogromny ból. Zazwyczaj ból jest silniejszy podczas obfitych miesiączek, ponieważ macica musi się intensywniej kurczyć, aby usunąć endometrium. Jeśli ból przeszkadza Ci w funkcjonowaniu skontaktuj się z ginekologiem.
Objawy i czynniki ryzyka bolesnego miesiączkowania (dysmenorrhoea)
- Objawy dysmenorrhoea trwają średnio od 2 do 3 dni.
- Tępe lub spazmatyczne bóle (z pulsowaniem) w podbrzuszu, które zaczynają się na krótko przed okresem i trwają przez kilka dni;
- Czasami ból promieniuje do dolnej części pleców i wewnętrznej strony ud;
- Uczucie ogólnego złego samopoczucia i osłabienia;
- Bóle głowy;
- Biegunka;
- Nudności i wymioty.
Z bolesnymi miesiączkami mogą zmagać się wszystkie kobiety, ale następujące czynniki zwiększają ryzyko jej wystąpienia:
- Rodzina: mama lub siostry, które cierpią lub cierpiały na dysmenorrhoea;
- Osiągnięcie dojrzałości płciowej przed 11 rokiem życia;
- Nadwaga;
- Życie w trudnych warunkach społecznych lub psychologicznych.
Czynniki ryzyka
Niektóre nawyki związane z trybem życia wydają się przyczyniać do powstawania bólu menstruacyjnego:
- Palenie;
- Brak ćwiczeń fizycznych;
- Picie alkoholu podczas menstruacji;
- Bycie niespokojnym, zestresowanym lub w stanie niepokoju psychicznego;
- Noszenie miedzianej wkładki wewnątrzmacicznej.
Podstawowe środki zapobiegawcze
- Zalecenia dietetyczne mające na celu zarówno zapobieganie, jak i łagodzenie bólu menstruacyjnego
Zmniejsz spożycie cukrów rafinowanych. Cukry powodują nadprodukcję insuliny, a nadmiar insuliny powoduje produkcję prostaglandyn prozapalnych; Spożywaj więcej tłustych ryb (makrela, łosoś, śledź, sardynki), siemię lniane i olej lniany oraz siemię konopne i olej konopny, które są ważnym źródłem omega-3. Jedz mniej margaryny i tłuszczów roślinnych, które są źródłem tłuszczów trans powodujących powstawanie prostaglandyn prozapalnych; Wyeliminuj czerwone mięso, które ma wysoką zawartość kwasu arachidonowego (kwas tłuszczowy, który jest źródłem prostaglandyn prozapalnych). Sprawdź, czy nie masz niedoboru witaminy C, witaminy B6 lub magnezu. Uważa się, że te mikroelementy są niezbędne do metabolizmu prostaglandyn, a ich niedobór powoduje stan zapalny. Unikaj picia kawy, gdy odczuwasz ból. Zamiast łagodzić zmęczenie i stres, kawa w rzeczywistości zwiększy ból, ponieważ jej wpływ na organizm jest podobny do wpływu stresu.
- Zarządzanie stresem
Przewlekły stres jest tak samo szkodliwy dla organizmu jak niezrównoważona dieta. Hormony stresu (adrenalina i kortyzol) powodują produkcję prostaglandyn prozapalnych. Kobiety, które doświadczają bolesnych miesiączek, powinny włączyć do swojego stylu życia praktyki takie jak masaż, joga czy medytacja. Ważne jest także, aby zrozumieć, skąd bierze się stres i znaleźć strategie, które pozwolą lepiej sobie z nim radzić.
- Radzenie sobie z bólem, tu i teraz
Połóż poduszkę grzewczą lub butelkę z gorącą wodą na brzuchu lub dolnej części pleców. Weź gorącą kąpiel lub prysznic, lekkie ćwiczenia, takie jak rozciąganie, chodzenie lub jazda na rowerze. Odpoczywaj i unikaj stresujących sytuacji, gdy zbliża się menstruacja.